Diabetes Mellitus, öncelikle bir hormonal bozukluk olmakla birlikte, hemen hemen tüm organları tutan sitemik bir hastalıktır. Diabetik kadın ve erkeklerde seksüel fonksiyon bozukluğu oranı %50’lere varmaktadır. . DM erkeklerde daha çok erektil işlev bozukluğu (sertleşme sorunu) formunda kendini gösteren seksüel sorunlara yol açar. Diabetes Mellitus’lu hastalardaki ereksiyon bozukluğu oranı çeşitli araştırmalara göre %20-85 arasında değişmektedir. Genel populasyonla karşılaştırıldığında, diabetik hastalar insülin bağımlılığından etkilenmeksizin, 10-15 yıl daha erken ereksiyon sorunu ile karşılaşmaktadırlar. Diabetik erektil bozukluğa diabetik olmayan erektil bozukluklardan 3 kat daha fazla rastlanılmaktadır. Diabetik hastalardaki ereksiyon bozukluğu görülme sıklığı 20-29 yaş arasında %9 iken, 70 yaşa gelindiğinde %95’e çıkmaktadır.DM seksüel fonksiyon bozukluklarının da içinde yer aldığı komplikasyonlar ve sekellerle seyreden kronik bir hastalıktır. Diyabet sürecinde erektil işlev bozukluğu genelde komplikasyon dönemi ile sekel dönemi arasında ortaya çıkar. Erektil işlev bozukluğu DM tanısından ortalama 6,4±4,3 yıl sonra gelişmektedir.
Dm Kökenli Erektil İşlev Bozukluğunda Önemli Risk Faktörleri
- DM Süresi
- Diabetin Tipi
- İnsülin Tedavisi
- Kontrolsüz Metabolizma (HbA1c Düzeyi)
- Otonomik Nöropati varlığı
- Periferik Damar Hastalığı varlığı
Erektil işlev bozukluğu mevcut hastalarda DM tipleri değerlendirildiğinde; Tip II DM %74-90 oranında gözlenmektedir. Erektil işlev bozukluğunun derecesi; diabetin süresi, komplikasyon varlığı ve glisemik kontrol ile ilişkilidir. Diyabetik hastalarda ereksiyonun tamamen kaybı oranı hipertansiyon varlığında 2 kat, kalp hastalığı varlığında 4 kat artış göstermektedir. Sigara kullanım süresi ve yoğunluğu Erektil işlev bozukluğu riskini yaklaşık 2 kat artırmaktadır. Obezite (Aşırı şişmanlık) ve Hiperlipidemi (Kan yağ düzeylerinin yüksek olması) de erektil işlev bozukluğu gelişiminde diyabete eşlik edebilen diğer risk faktörleridir. Uzun süreli iyi kontrol edilen kan şekeri varlığında tip I ve tip II diabetik hastalarda hem küçük çaplı damarlarla ilgili problemlerin (Anjiopati) görülme sıklığında hem de diyabete bağlı komplikasyonların ortaya çıkışında azalma olduğu görülmektedir. HbA1c düzeyi yükseldikçe (Diabetin kontrolsüz olması) erektil fonksiyon bozukluğu oranı artmaktadır. Periferik Nöropati ve Anjiopati (damarsal bozukluklar) diabetik erektil işlev bozukluğunun gelişiminde esas neden olmakla beraber bozukluğa diğer pek çok faktör neden olabilmektedir.
Diyabet ve Erektil İşlev Bozukluğu Tedavisi
Günümüzde erektil işlev bozukluğu bulunan hastalarda ilaç tedavileri ile %56-72 oranında başarı elde edilebilmektedir. İlaç tedavilerinin yanıt vermediği durumlarda Penil Protez yerleştirilmesini de içeren değişik cerrahi tedavi alternatifleri bulunmaktadır.
